Deel 6 vergaderen op z'n indonesisch...

25 oktober 2016

Deel 6 Vergaderen op z’n Indonesisch…

Na de lange dag van zondag met het meten van de ogen hebben we ’s avonds nog een overleg met Acok en Aries, onze beide contactpersonen. (Acok is de projectleider in de dorpen voor met name de huizen en de toiletten en Aris regelt vooral de zaken met de overheid). We hebben het met name over hoe we de samenwerking nu het beste kunnen organiseren, waarbij ook Kompak (de coöperatie van jongeren in het dorp) gesprekspartner kan worden. De meest handige vorm lijkt een regelmatige vergadering waarbij Acok, Aris en het bestuur van Kompak aanwezig is. Een overleg waarin ze informatie uitwisselen over lopende zaken en nieuwe projectvoorstellen maken voor de verdere ontwikkeling van het dorp. Hopelijk wordt het een werkbare vorm.
Ik ben echt total loss na deze lange, warme, intensieve dag….

Na een goede nacht, lekker onder de airco, beginnen we “fris” aan de nieuwe dag. Vandaag hebben we een meeting met alle stakeholders in het dorp. Dat betekent met de verschillende bestuurslagen hier: camat, kepala dessa, kadus. Verder zijn een aantal hoofden en medewerkersvan de puskesmas (gezondheidscentra) uit de buurt aanwezig, een aantal vrouwen, die ze hier “kader” noemen (zeg maar sleutelfiguren) en drie jongens van Kompak. Totaal zijn we met 25. Een heel officieel gebeuren met alles er op en eraan. Er is zelfs een spandoek voor gemaakt en iedereen is in “uniform”. Wij natuurlijk ook met onze mooie Anak-Anak shirts! Doel van de bijeenkomst is: informatie uitwisselen en mogelijkheden voor verdere samenwerking bespreken. Alles onder het genot van een doosje met snacks en een flesje water en er staan drie ventilatoren te waaien om het een beetje draaglijk te houden.

De vergadering begint om 8 uur. We haasten ons om op tijd te zijn. Acok is duidelijk een stuk relaxter…. Hij heeft het beter in het snotje dan wij, hoe het ook al weer gaat hier. Bij aankomst bij de school, waar de vergadering plaats zal vinden, is nl. alleen Aris nog maar aanwezig. Ja, ja daar gaan we weer. Jullie zullen het niet geloven maar het duurt anderhalf uur voor iedereen is binnengedruppeld en om 9.30 uur starten we!! 1 ½ uur te laat en niemand die het raar vindt….
We starten met een powerpoint-presentatie van hoe onze stichting in Nederland georganiseerd is, wat we allemaal doen om geld te krijgen en wat er tot nu toe gerealiseerd is. Daarna mag iedereen zijn woordje doen. En daar nemen uitgebreid de tijd voor zeg. Het zijn echt hele verhandelingen. We kiezen maar niet voor simultaan vertalen want dan wordt het echt een veel te lange zit. Dus wij kijken uiterst intelligent als er weer een heel verhaal komt, knikken zo af en toe begrijpend en laten verder Aris z’n gang gaan als voorzitter. Omdat we te laat begonnen zijn moet er toch ook nog maar een lunch komen. Eigenlijk zouden wij die moeten betalen, maar dat is ons toch echt een brug te ver.. Gelukkig neemt Acok het op zich om te betalen.

Maar de uitkomsten van deze vergadering zijn prima. Wij hebben goed kunnen uitleggen wie we zijn en hoe we werken en dat we echt alleen maar de allerarmste mensen in het dorp helpen. Een aantal deelnemers zou graag willen dat we ook in andere dorpen gaan werken, maar dat is nog te vroeg. In Labuan Pandan is nog veel te veel te doen.
In november start er een nieuwe verpleegster in de kliniek en er zal 1x per maand een arts een dag spreekuur houden in het dorp. Prachtig!
De jongens van Kompak gaan in één van de kampongs samen met de mensen daar een “schoonmaakactie houden”, om de hygiënische omstandigheden beter te maken en daarmee de kans op malaria te verminderen.
Volgend jaar gaan we samen met de Puskesmas een aantal toiletten bouwen en de kosten delen.

Na de lunch (nee, nee niet het lunchpakket van de vergadering, gewoon zelf gekocht haha), eerst es even plat. Ik ben echt doodmoe. Henk gaat op stap met Acok om de nieuwe putten te bekijken en maar weer eens geld te halen.
Verder hebben we een rustig avond hierbij de homestay van Acok. Hier in Wifi dus regelmatig komt er even iemand internetten. Kamar is een vaste gast en Hendry ook. Een hoop geouwehoer en wij doen lekker mee… Onder het genot van een Bier Bintang en een rijstwijntje…

Vandaag (dinsdag) is een rommeldagje. Vanmorgen is Henk vooral met Acok op stap voor de lopende zaken. Ik maak wat dingen in orde op de computer, bestel nog wat T-shirts bij de mannen van Kompak. We doen hier alles lopend. Dat is elke keer weer een plezier. Kinderen zien ons langs komen en beginnen meteen te roepen, vaak in het Engels, lopen een eindje mee op en zijn dan weer weg. Ook de volwassenen groeten allemaal enthousiast, meestal vanuit de baruka (een overdekte zithut). In de baruka ben je altijd welkom om even aan te sluiten, een kopje thee of koffie te drinken en even te kletsen. En om de drie uur klinkt (heel hard) het geluidsbandje  van de moskee door het dorp als oproep tot gebed.

Later op de middag repareert Henk de fiets van Acok en van zijn zoontje. En we lopen naar Inak Nas en haar gezin. Voor hen hebben we de boot gekocht vorige week en nu tekent ze het contract. Ze zijn echt heel blij. Vandaag heeft de zoon twee kilo vis gevangen met de boot!

Vanavond weer overleg met Acok, Aris en het bestuur van Kompak

Sampai Jumpa!

Henk en Klaaske

Foto’s

4 Reacties

  1. Niek:
    25 oktober 2016
    Hi Klaaske & Henk, wat zijn jullie weer goed bezig in Labuan Pandan, dikke complimenten! Geniet ze, warme groet, Niek
  2. Jannie Visscher:
    25 oktober 2016
    Hallo Henk en Klaaske, wat fijn en bijzonder om jullie wel & wee op Lombok zo van dichtbij te kunnen volgen! En wat gebeuren er een mooie dingen! Hartelijke groeten van Jannie Visscher.
  3. Hans en Hendriet:
    26 oktober 2016
    Lieve vrienden,


    Wat hebben jullie een uithoudingsvermogen! En bij al die drukte in Labuan Pandan, komt er ook nog op tijd een prachtige verjaardagskaart aan. Hartelijk dank!
    Succes met de laatste zaken en goede thuisreis gewenst.
    Liefs, ook van Hans,


    Hendriet
  4. Chris en Diny.:
    26 oktober 2016
    Geweldig wat een uithoudingsvermogen hebben jullie. Wij wensen jullie een goede terugreis. En dan nagenieten van een zinvolle vakantie.
    Groetjes Chris en Diny.